Γεια σας. Καταρχήν έχω τρακ να το λέμε κι αυτό.
Θα προσπαθήσω να σας απαγγείλω ένα ποίημα που έγραψε για αυτόν, και τον περιγράφει θαυμάσια, ένας άλλος σπουδαίος πνευματικός άνδρας της περιοχής μας, ο Δημήτριος Ρεντίφης. Εξάλλου ο Ποιητής με την Ποίηση και τη Μουσική ζει, με την Ποίηση και τη Μουσική αποχωρεί, με την Ποίηση και τη Μουσική ντύνεται.
Θέλω εδώ να προσέξουμε λίγο το περιεχόμενο του ποιήματος. Ο ίδιος (ο Ρεντίφης) το ονομάζει Ρέκβιεμ εξόδιος ακολουθία, όπου ο αλτρουισμός περισσεύει μεγάλο δείγμα μιας γενιάς όπου ο ένας εμπνεόταν και αναδείκνυε τον άλλον. Κάπως έτσι πιστεύω γεννιέται και το δημοτικό μας τραγούδι, όπου ένα μεγάλο του κομμάτι είναι ύμνος σε σπουδαίους Έλληνες. Θυμάμαι μου έλεγε ο Παναγιώτης: «Γιάννη δεν κατοικούμε πατρίδα Κατοικούμε γλώσσα ποίηση και παράδοση Δημοτικό τραγούδι».
Και απαγγέλλω στο βαθμό που μπορώ το ποίημα:
Ρέκβιεμ για τον Παναγιώτη Στάμο
Έλαβα γράμμα και γραφή κι άνοιξαν τα φτερά μου!
Του πρεσβευτή το μήνυμα άγγιξε την καρδιά μου.
Ο ποιητής που ύψωσε το βλέμμα μας στην αίθρα
θα γίνει φως της Λιβαδειάς, μνήμη, ταγός, φαρέτρα.
Βουνά, φαράγγια, ρεματιές, πλαγιές ράχες, λαγκάδια,
κάμποι, ποτάμια, αστραπές, βροχές, διάσελα άδεια,
ο υψιπετής μελωδός θα γίνει ο αετός φρουρός σας˙
θα τον ζηλεύουν ο Όλυμπος και οι κορυφές της Όσσας.
Τώρα ο Τροφώνιος θα μηνά τα μυστικά του Άδη
κι ο Στάμος θα σκηνογραφεί των ζωντανών το υφάδι˙
Ο μάντης θα μαντεύεται, πως πρέπει για να ζήσεις
κι ο ποιητής θα χαίρεται, όταν λουλούδια ανθήσεις!
Αθήνα 24 Σεπτεμβρίου 2017
Δημ. Ρεντίφης
Γιάννης Μακρής
Λιβαδειά 15 Απριλίου 2018